کاهش بینایی و تاری دید در بارداری: علل و درمان

صفحه اصلی » بارداری و زایمان » کاهش بینایی و تاری دید در بارداری: علل و درمان

زنان باردار باید با انواع مختلف عوارض بارداری مقابله کنند. مشکلات شایع‌تر مانند تهوع و ویار صبحگاهی و یبوست، اغلب مورد بحث قرار می‌گیرند در حالی که مشکلات دیگری مانند تغییرات بینایی نیز وجود دارند که کمتر درباره‌ی آنها بحث می‌شود. اما به هر صورت، تغییرات بینایی یکی از بخش‌های شایع و طبیعی بارداری می‌باشند. کاهش بینایی در بارداری و تاری دید می‌تواند در هر مرحله‌ای از حاملگی رخ دهد و حتی می‌تواند تا مدت‌ها پس از بارداری نیز باقی بماند. در واقع بسیاری از زنان حتی قبل از اینکه بدانند باردار شده‌اند تغییرات شدید بینایی را تجربه می‌کنند.

اگر دچار کاهش بینایی در بارداری شده‌اید حتما به متخصص زنان و زایمان اطلاع دهید. اگر این مشکل مداوم بوده یا به تازگی شروع شده باشد ممکن است پزشک توصیه کند که به یک چشم‌پزشک مراجعه کنید، اما حداقل باید فشار خون و احتمالاً قند خونتان کنترل شود.
اگر تاری دید همراه با سردرد، تورم، درد شکم و افزایش وزن سریع باشد، ممکن است دچار مسمومیت بارداری باشید که در این صورت باید در اسرع وقت به دنبال درمان باشید.
در صورت داشتن هر یک از علائم زیر با پزشک خود مشورت کنید:

  •  دوبینی
  •  تاری دید
  •  حساسیت به نور
  •  از دست رفتن موقت بینایی
  •  دیدن نقاط تیره یا چشمک‌زن جلوی چشم

جهت دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید با شماره‌های 0212268391902122683818– 02177839463 تماس حاصل نمایید.

بارداری چگونه بر بینایی تاثیر می‌گذارد؟


تغییرات هورمونی، متابولیسم بدن، احتباس مایعات و گردش خون، همه می‌توانند در دوران بارداری بر چشم و بینایی تأثیرگذار باشند. به عنوان مثال، احتباس مایعات ممکن است باعث افزایش ضخامت و انحنای قرنیه چشم شود. این تغییر کوچک ممکن است بر تصحیح بینایی توسط عینک یا لنزهای تماسی تأثیر بگذارد. به همین دلیل، جراحی لیزر چشم در دوران بارداری توصیه نمی‌شود و همچنین این زمان مناسبی برای استفاده از لنزهای تماسی جدید نیست. اگر تغییرات شدیدی در بینایی در طول دوران بارداری تجربه می‌کنید، احتمالاً این تغییرات موقتی هستند. بسیاری از زنانی که این تغییرات را تجربه می‌کنند، متوجه می‌شوند که نیاز به استفاده از عینک نزدیک‌بینی دارند. اگر عینک می‌زنید، احتمال تغییر شماره آن وجود دارد، اما این امر بسیار نادر است. اگر فکر می‌کنید بینایی‌تان به طور قابل توجهی تغییر کرده است، بهتر است به چشم‌پزشک مراجعه کنید. با این حال، دوران بارداری زمان مناسبی برای تهیه عینک جدید نیست. در اکثر موارد، این تغییرات موقتی هستند و پس از چند ماه از زایمان، وضعیت به حالت قبلی باز می‌گردد.

دلایل تاری دید در دوران بارداری


در اکثر مواردی که زنان باردار با آنها روبرو می‌شوند، هورمون‌ها مسئول هستند. همان هورمون‌هایی که باعث تورم مچ پا و صورت می‌شوند، می‌توانند باعث افزایش تجمع مایعات در چشم‌ها شوند. احتباس مایعات در دوران بارداری رایج است و می‌تواند بر قرنیه چشم تأثیر بگذارد. این موضوع ممکن است منجر به ضخیم شدن لنز و قرنیه چشم و تغییر فشار مایع در داخل کره چشم شود که باعث کاهش بینایی و تاری دید در دوران بارداری می‌شود. هورمون‌های بارداری همچنین می‌توانند تولید اشک را کاهش دهند که ممکن است منجر به کاهش قدرت دید و علائم دیگر شود. برخی از پزشکان باور دارند که یکی از دلایل احتمالی تاری دید ممکن است نرم شدن بافت قرنیه در اثر افزایش تولید هورمون پروژسترون در بدن باشد. پروژسترون غضروف و کلاژن موجود در ناحیه لگن زن باردار را به منظور آماده‌سازی برای عبور کودک از میان این فضای بسیار کوچک نرم می‌کند، و دلایلی وجود دارد که ممکن است تأثیر مشابه بر کلاژن چشم بگذارد.

علائم ونشانه‌ها


کاهش بینایی در بارداری طبیعی است، اما گاهی اوقات می‌تواند نشانه ای از یک مشکل جدی‌تر باشد. برخی از علائم دیگری که ممکن است تجربه کنید عبارتند از:

  • سوزش چشم
  • خشکی چشم
  • درد
  • تغییرات در دید
  • لکه‌های تیره جلوی چشم
  • مَگَس‌پَران
  • دوبینی

مشکلات و شرایط دیگری که ممکن است بیانگر تاری دید در دوران بارداری باشد عبارتند از:

در برخی از موارد، تاری دید در دوران بارداری ممکن است نشان دهنده میزان بالای قند خون باشند. اگر مبتلا به دیابت باشید و یا مستعد ابتلا به دیابت هستید، متخصص زنان روش مدیریت این وضعیت را به شما توصیه خواهد کرد. پزشک را از وضعیتتان آگاه کنید و همچنین برای جلوگیری از مشکلات در آینده باید به طور منظم معاینه شوید.

سایر تغییرات بینایی در طول بارداری 


بارداری می‌تواند در عملکرد سلول‌های غدد اشکی که مسئول تولید اشک هستند اختلال ایجاد کرده و منجر به خشکی چشم‌ها شود. بارداری گاهی اوقات می‌تواند همراه با کاهش فشار داخل چشم باشد. این اثر ممکن است در زنان متبلا به هیپرتانسیون چشمی بیشتر باشد. همچنین بارداری پس از سه ماهه اول ممکن است اثر مفیدی بر زنان مبتلا به یووئیت مزمن داشته باشد بطوری که اغلب گزارش می‌کنندکه در ادامه‌ی بارداری حملات کمتری رخ می‌دهد. پتوز یا افتادگی پلک نیز می‌تواند در حین بارداری رخ دهد. این وضعیت معمولاً یک طرفه است (یعنی تنها در یک طرف رخ می‌دهد) و اغلب در اثر نوسانات هورمونی ناشی از استرس می‌باشد.

درمان تاری دید در دوران باداری


اگر در حین بارداری با مشکلات تاری دید روبرو شدید، پزشک معمولاً تا زمانی که مشکل بسیار شدید نباشد، اقدامی برای اصلاح آن انجام نمی‌دهد. برای انجام هر گونه جراحی اصلاحی، بهتر است حداقل شش ماه پس از زایمان صبر کنید. همچنین، اگر قصد بارداری دارید، باید حداقل شش ماه قبل از بارداری هیچ جراحی اصلاحی انجام ندهید. بسیاری از زنان باردار نمی‌توانند لنزهای تماسی را تحمل کنند، بنابراین پس از زایمان حداقل چهار تا شش ماه نباید از لنزهای تماسی استفاده کنید.

اگر تاری دید پس از بارداری باقی بماند، این امر معمولاً طبیعی است و بینایی به طور معمول در چند هفته پس از زایمان به حالت قبلی خود بازمی‌گردد. پزشک ممکن است درمان مشکلات بینایی شما را به زمانی که بینایی بهبود پیدا می‌کند موکول کند. همچنین، در طول دوران بارداری که هورمون‌ها تغییرات زیادی در بدن ایجاد می‌کنند، بهتر است از استفاده از لنزهای تماسی خودداری کنید.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، قبل از شروع تغییرات بینایی، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا اطلاعات کافی در مورد تغییرات بینایی در دوران بارداری کسب کنید.

برای درمان تاری دید در طول بارداری چه باید کرد؟


اگر مشخص شود که این مشکل یکی از عوارض جانبی بارداری است، بینایی شما پس از زایمان به حالت طبیعی باز خواهد گشت، بنابراین نیازی به درمان یا تجویز لنزهای اصلاح نمی‌باشد. در این فاصله ممکن است بهتر باشد برای راحتی بیشتر به جای استفاده از لنز از عینک استفاده کنید.