روزهای پس از تولد نوزاد یعنی دوره‌ی پس از زایمان می‌تواند یکی از چالش برانگیزترین دوران برای مادران و خانواده‌ها باشد. این دوره می‌تواند برای مادرانی که زایمان سزارین داشته‌اند چالش بیشتری داشته باشد. برای مراقبت از مادر نیاز به توجه خاصی است. برای اطلاع از محدودیت‌ها برای فردی که تازه مادر شده است و نوع مراقبتی که ممکن است لازم باشد زمان کافی اختصاص دهید.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#6cdbe4″]
پس از سزارین دلایل متعددی برای تماس فوری با پزشک وجود دارد:
- تب بیشتر از ۳۸ درجه
- سردرد شدید که بلافاصله بعد از زایمان آغاز شده و شدت آن کاهش نمی‌یابد.
- شروع ناگهانی درد در ناحیه شکم، مانند حساسیت به لمس یا احساس سوزش
- بوی بد ترشحات واژن
- شروع ناگهانی درد در محل برش که ممکن است همراه با ترشح چرک باشد.
- تورم، قرمزی و درد در ساق پا
- سوزش ادرار یا خون در ادرار
- بروز کهیر یا بثورات پوستی
- خونریزی بسیار شدید که ظرف یک ساعت باعث خیس شدن نوار بهداشتی می‌شود یا مشاهده لخته‌های خونی بزرگ
- ناحیه دردناک، قرمز و زخم در سینه که ممکن است همراه با علائمی شبیه به آنفولانزا باشد.
- احساس اضطراب، ترس و یا افسردگی
برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه و یا ررزو نوبت می‌توانید با شماره‌های 02122683818– 02177839463 تماس حاصل نمایید.[/alert]
مراقبتهای بعد از سزارین
مراقبت جسمانی
پیش از ترک بیمارستان
- از شما خواسته می‌شود که در 24 ساعت پس از جراحی بلند شده و سعی کنید که به دستشویی بروید. این کار به شروع فرآیند بهبودی و بلند شدن و راه رفتن با وجود زخم به شما کمک می‌کند. به خاطر داشته باشید که باید آرام حرکت کنید زیرا ممکن است دچار سرگیجه یا نفس تنگی شوید.
- دفع ادرار پس از برداشتن کاتتر گاهی اوقات می‌تواند دردناک باشد. از پرستار بخواهید که راه‌هایی را برای آسان‌تر شدن این مشکل پیشنهاد کند.
- اگر از منگنه جراحی در محل برش استفاده شده باشد، احتمالاً پیش از ترک بیمارستان کشیده خواهند شد.
- برای کنار آمدن با درد پس از جراحی با پزشک خود صحبت کنید. اگر احساس می‌کنید که به دارو نیاز دارید، در صورتی که شیرده هستید اطلاعاتی را راجع به عوارض جانبی داروها برای شما و فرزندتان دریافت کنید. اگر ترجیح می‌دهید که از مصرف دارو اجتناب کنید در مورد جایگزین‌هایی که برای شما و کودکتان بی خطر باشد با پزشک مشورت کنید.
- فرایند جمع شدن رحم آغاز می‌شود که به معنی انقباض رحم به اندازه‌ی پیش از بارداری است. در این زمان شروع به خونریزی شدید به رنگ قرمز روشن خواهید کرد که نفاس نامیده می‌شود و می‌تواند تا 6 هفته طول بکشد. شما نیاز به نوار بهداشتی با جذب اضافه خواهید داشت که بیمارستان پس از زایمان در اختیارتان قرار می‌دهد. در طول این زمان نباید از تامپون استفاده شود.
- قدم زدن در اطراف بیمارستان یا تکان خوردن روی صندلی می‌تواند در تسریع بهبودی و کمک به دفع گازهایی که پس از جراحی شکم ایجاد می‌شوند، موثر باشد.
پس از مراجعه به خانه
- میزان فعالیت شما باید پایین نگه داشته شود تا زمانی که پزشک افزایش فعالیت را پیشنهاد کند. در ابتدا باید از بلند کردن هر چیزی که سنگین‌تر از وزن کودکتان است خودداری کنید و از انجام بیشتر کارهای خانه اجتناب نمایید.
- خونریزی نفاس در طول زمان تغییر خواهد کرد و می‌تواند با تغییر فعالیت و جابه‌جایی افزایش پیدا کند. از خونریزی به عنوان نشانه‌ای برای اطمینان از نداشتن فعالیت سنگین استفاده کنید. نفاس در طول زمان به رنگ صورتی کمرنگ یا قرمز تیره و در نهایت به رنگ متمایل به زرد یا روشن تغییر خواهد کرد.
- مطمئن شوید که به اندازه کافی مایعات مصرف می‌کنید تا آب بدنتان حفظ شود. و از غذاهای سالم به منظور بازیابی انرژی خود و پیشگیری از یبوست استفاده کنید.
- کمدهای لباس و محل نگهداری مواد غذایی را در نزدیکی خود قرار دهید تا نیازی به بلند شدن به دفعات زیاد نداشته باشید.
- نسبت به هر گونه درد یا تب هوشیار باشید زیرا هر دو می‌توانند علائم عفونت باشند.
مواردی که باید از آنها اجتناب کرد
- مقاربت جنسی تا زمانی که پزشک بگوید که بی‌خطر است.
- استفاده از تامپون یا دوش واژن
- دوش گرفتن تا زمانی که محل برش بهبود پیدا کند و دیگر خونریزی نداشته باشید.
- استخرهای عمومی
- بلند کردن هر چیز سنگین‌تر از وزن کودک
- بالا و پایین رفتن مکرر از پله‌ها
- ورزش، حداقل تا زمانی که پزشک دستور دهد.
مراقبت عاطفی
- در طول روز زمان بیشتری را برای ارتباط برقرار کردن با فرزند خود اختصاص دهید.
- اگر پس از زایمان سزارین در شیر دادن مشکل دارید با یک مشاور شیردهی برای راهنمایی و کمک مشورت کنید.
- این نکته را درک کنید که ممکن است پس از جراحی نیاز به صرف زمان برای آرامش عاطفی داشته باشید، بخصوص در صورتی که شرایط عمل اورژانسی بوده باشد.
- برای کمک به مقابله با هر گونه احساسات منفی در مورد تجربه‌ی خود با یک شخص پشتیبان صحبت کنید.
- سوالاتی که در مورد تجربه بارداری خود دارید با پزشک صحبت کنید تا شفاف‌سازی شود. این کار می‌تواند به از بین بردن هر گونه اضطراب که ممکن است در مورد بارداری مجدد داشته باشید کمک کند.
- از کمک خواستن نترسید. مراقبت جسمانی اضافی مورد نیاز پس از سزارین می‌تواند باعث می‌شود که زن احساس ضعف و تنهایی کند.
مراقبت از زخم پس از عمل سزارین
قبل از اینکه از بیمارستان ترخیص شوید (معمولاً پس از حدود چهار روز که بستگی به پوشش بیمه خود و شرایط زایمان دارد)، پزشک منگنه‌های جراحی را از محل برش جدا می‌کند؛ اگر از بخیه استفاده شده باشد خود به خود جذب می‌شوند. زخم سزارین با یک نوارهای چسب کاغذی تحت عنوان نوار استری پوشانده می‌شود. این چسب‌ها پس از حدود یک هفته می‌افتند. با استفاده از آنها محل زخم تمیز و بسته نگه داشته می‌شود.
معمولاً در دو هفته‌ی اول که زخم هنوز تازه است از شما خواسته می‌شود که اشیای سنگین‌تر از وزن نوزاد خود را بلند نکنید تا مانع روند بهبود زخم نشود. در طول این زمان، می‌توانید با استفاده از یک صابون ملایم و بدون ساییدن محل زخم دوش بگیرید؛ اگر محل زخم (و چسب‌ها) خیس شوند مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما در روزهای اولیه باید از فرو بردن رحم در وان حمام (یا شنا کردن) خودداری کنید.
در این زمان به احتمال زیاد محل زخم پف می‌کند و نواحی اطراف آن صورتی می‌شود. اما اگر متوجه خونریزی یا ترشحاتی از محل برش و وجود لبه‌های قرمز شدید یا تب بالاتر از ۳۸ درجه داشتید، سریعاً با پزشک تماس بگیرید زیرا این علائم می‌توانند نشانه‌های عفونت باشند.
پس از حدود شش هفته زخم بهبود می‌یابد بدین معنی که به احتمال زیاد بدون مشکل قادر به از سرگیری تمام فعالیت‌های معمول خود خواهید بود. اختصاص دادن حداقل ۶ هفته جهت بهبودی این امکان را می‌دهد تا خطوط برش بطور کامل بالغ شوند بطوری که در صورت انجام فعالیت‌های پرفشار یکپارچگی آن در معرض خطر قرار نگیرد.
با وجود اینکه ممکن است یکپارچگی زخم دست نخورده بماند، همچنان ممکن است متوجه شوید که رنگ آن متمایل به قرمز یا صورتی شده است. در این صورت نگران نباشید زیرا کاملاً طبیعی است. این رنگ برای حدود شش ماه باقی مانده و سپس به یک خط متمایل به سفید که کمتر جلب توجه می‌کند تبدیل می‌شود.
در موارد کمتر شایع، ممکن است محل زخم برآمده شود که تحت عنوان کلوئید شناخته شده می‌شود. پزشکان از دلیل پیدایش کلوئید مطمئن نیستند. اما مشخصاً یک واکنش بیش از حد در فرایند بهبودی باعث رشد زخم به خارج از محدوده‌ی اولیه‌ی آن می‌شود. برخی متخصصین تلاش می‌کنند که با تزریق استروئیدی به نام کنالوگ به محل زخم‌های سزارین در حین جراحی از این پدیده جلوگیری کند، اما نتایج آن مانند درمان‌هایی چون لیزر و تزریق اینترفرون قطعی نیست.
FA_IR 
AR