زگیل مقعد

زگیل تومور پوستی کوچک بی‌خطری است که عامل ایجاد آن ویروسی به نام ویروس پاپیلوم انسانی است. شکل زگیل به نوع و محل آن بستگی دارد. زگیل مقعدی برآمدگی یا زائده گوشتی یا پوستی کوچکی است که روی ناحیه تناسلی یا مقعد یا کنار آن ایجاد می‌شود. زگیل مقعدی معمولاً بدون درد است و خطر جدی به دنبال ندارد. با این حال از لحاظ می تواند بسیار ناخوشایند باشد و باعث ناراحتی و اضطراب شود.

زگیل مقعدی چیست؟

زگیل مقعدی (کوندیلوما آکومیناتا) یک عارضه است که معمولاً در اطراف و داخل مقعد یا در ناحیه تناسلی قابل مشاهده است. ابتدا به صورت زائده‌ها یا لکه‌هایی کوچک و معمولاً به اندازه سر سوزن شناخته می‌شود. سپس به تدریج بزرگ‌تر می‌شود و ممکن است کل ناحیه مقعدی را بپوشاند.

زگیل کنار مقعد معمولاً گوشتی یا مایل به قهوه‌ای است و عموماً با درد یا ناراحتی همراه نیست، به همین دلیل ممکن است بیمار از وجود آن آگاه نباشد. برخی بیماران ممکن است علائمی چون خارش، خونریزی، ترشح مخاط و یا احساس برآمدگی یا وجود توده در ناحیه مقعدی تجربه کنند.

علت ایجاد زگیل مقعدی

عامل ایجاد زگیل مقعدی ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) است که از راه تماس مستقیم منتقل می‌شود. ویروس پاپیلوم انسانی شایع‌ترین بیماری مقاربتی (STD) است. آمیزش مقعدی تنها راه ابتلا به این بیماری نیست و هر نوع تماس با ناحیه مقعدی می‌تواند باعث ابتلا به این عفونت ویروسی شود.

ممکن است فردی مدت‌ها قبل در معرض ویروس پاپیلوم انسانی بوده باشد یا در رابطه با شریک جنسی قبلی خود مبتلا شده باشد و پس از یک مدت طولانی با زگیل مقعدی مواجه شود.

علائم نشان دهنده زگیل مقعدی

زگیل مقعدی یک نوع بیماری شایع پوستی محسوب می شود که می تواند علائمی را به همراه داشته باشد ولی در مقابل نیز ممکن است بدون علامت باشد از جمله نشانه های شایع بیماری زگیل مقعدی عبارتند از:

 

 

خونریزی

 

بی حسی و سر بودن

 

سوزش

 

 

احساس وجود شی خارجی در مقعد

 

خارش شدید

 

وجود درد در ناحیه مقعد

راه های تشخیص زگیل مقعدی

هرچند صحبت کردن درباره ناحیه تناسلی و مقعد کاری دشوار است و ممکن است بیمار خجالت بکشد، اما در هر حال لازم است جهت بررسی عامل‌های خطر به سوالات پزشک درباره سابقه آمیزش مقعدی، مثبت بودن تست HIV یا ابتلا به بیماری‌های مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن، سابقه پیوند عضو و مصرف دارو برای درمان بیماری‌های التهابی روده و روماتیسم پاسخ دهد.

معاینه بالینی عمدتاً بر معاینه مقعدی ـ روده‌ای و معاینه پرینه (ناحیه لگن) متمرکز است که در آن ناحیه واژن یا آلت تناسلی مردان برای یافتن زگیل بررسی می‌شود.

معاینه مقعد و راست روده با انگشت نیز به منظور تشخیص افتراقی و اطمینان از عدم وجود توده انجام می‌شود. آنوسکوپی معمولاً برای مشاهده داخل کانال مقعد و اطمینان از نبود زگیل‌های بیشتر توصیه می‌شود. برای انجام آنوسکوپی دستگاه کوچکی به اندازه انگشت داخل مقعد وارد می‌شود. معاینه با اسپکولوم نیز در کنار معاینه واژن زنان انجام می‌شود.

روش های پیشگیری از ابتلا به زگیل مقعدی

روش اطمینان‌بخش‌تر برای پیشگیری از ابتلا به ویروس پاپیلوماینسان (HPV) و بیماری‌های جنسی دیگر، داشتن روابط جنسی ایمن و بی‌خطر است. اغلب افراد از وجود این عفونت آگاه نیستند، اما خودداری جنسی و استفاده از کاندوم می‌تواند احتمال انتقال ویروس زگیل را کاهش دهد. استفاده از کاندوم در تمام روابط جنسی می‌تواند این احتمال را کاهش دهد، اما باید توجه داشت که ویروس می‌تواند از راه تماس مستقیم منتقل شود و در نواحی پوشیده نشده توسط کاندوم نیز زندگی کند. بنابراین، کاندوم نمی‌تواند این خطر را کاملاً از بین ببرد. بهترین راه‌حل این است که همسر یا هم‌رابط فرد مبتلا، حتی اگر علائمی ندارد، معاینه شود تا اطمینان حاصل شود که دچار زگیل کنار مقعد یا بیماری‌های جنسی دیگر نیست.

در صورتی که زگیل برداشته نشود، احتمالاً بزرگتر و تکثیر بیشتر می‌شود. همچنین، در صورت عدم درمان زگیل، خطر ابتلا به سرطان مقعد در نواحی زگیل افزایش می‌یابد. اما خوشبختانه، احتمال ابتلا به سرطان مقعد بسیار کم است.

روش های درمانی برای زگیل مقعدی

اگر شما به زگیل مقعدی مبتلا باشید به مظنور درمان از روش های مختلفی استفاده می شود که شامل موارد زیر می شود.

دوران نقاهت بعد از درمان زگیل مقعدی

جراحی زگیل تناسلی معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شود. بیشتر بیماران پس از جراحی تا چند روز احساس ناراحتی متوسطی می‌کنند که با مصرف مسکن‌های تجویز شده کنترل می‌شود. برخی بیماران، بسته به گستردگی بیماری، ممکن است روز بعد از جراحی به محل کار بازگردند، در حالی که برخی دیگر باید چند روز یا حتی چند هفته مرخصی بگیرند. در طول دوره بهبودی، درد، ناراحتی و خونریزی خفیف طبیعی است و ممکن است تا چند هفته ادامه داشته باشد. اما خونریزی شدید غیرمعمول است و بیمار باید در صورت وقوع خونریزی شدید به پزشک خود اطلاع دهد.

ترشحات یا رطوبت شفاف، مایل به زرد یا خونی در چند روز یا چند هفته پس از جراحی نباید نگران‌کننده باشد. استفاده از نوار روی محل درمان و تغییر مداوم پانسمان، می‌تواند رطوبت و خارش ناشی از ترشح را کاهش دهد. اگر زگیل بسیار بزرگ باشد و منطقه گسترده‌ای را در بر بگیرد، ممکن است متخصص جراحی در چند مرحله جراحی انجام دهد.

ویروس زگیل ممکن است بدون ایجاد علائم ظاهری در پوست پنهان شود و زگیل پس از چند ماه ظاهر شود. زگیل‌های جدید معمولاً می‌توانند در مطب درمانی درمان شوند، اما در برخی موارد تکثیر زگیل‌های جدید به حدی بالا است که درمان آنها در مطب امکان‌پذیر نیست یا بسیار دردناک است. در این شرایط، ممکن است یک یا دو جراحی سرپایی دیگر انجام شود.

ابتلا به زگیل مقعدی در چه افرادی بیشتر است؟

بسیاری از افرادی که به زگیل مقعدی مبتلا هستند این سوال را از خود می پرسند که چگونه این بیماری در آن ها بروز پیدا کرده است؟ در جواب این سوال باید بگوییم که افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند عبارتند از:

• کسانی که شریک جنسی زیادی داشتند.
• افرادی که در سن پایین رابطه جنسی داشته اند.
• کسانی که رابطه جنسی محافظت نشده داشته اند.
• کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
• کسانی که رابطه جنسی با فرد مبتلا به HPV داشته اند.

سوالات متداول

کلام آخر

ما در این نوشتار هر آنچه که لازم بود در مورد زگیل مقعدی و روش های درمانی آن برای شما شرح دادیم و می توان گفت که این بیماری درمان پذیر است. اگر شما نیز به این بیماری مبتلا هستید هیچ خجالت نکشید و برای درمان به متخصص زنان خوب مراجعه کنید.