از آنجا که یکی از عوامل ناباروری مردان، نازایی است، انجام این آزمون برای بررسی نازایی و ناباروری در مردان ضروری است.
این آزمون شامل بررسی مایع منی، تعداد اسپرمها، حرکت آنها، شکل آنها و همچنین وجود عفونت در مایع منی است. این آزمون میتواند علل نازایی در مردان و یا سقط مکرر در خانمها را تشخیص دهد. گاهی اوقات نیاز است که این آزمون دوبار در فواصل زمانی دو هفتهای تکرار شود.
مایع منی تا حدود پنج تا سی دقیقه پس از انزال مایع میشود. در این آزمون، بررسی حجم مایع منی اهمیت دارد و گاهی به دلیل انسداد مسیرهای انتقال مایع منی، جمعآوری نادرست، یا کاهش هورمونهای مردانه، حجم مایع منی کاهش مییابد.
شرایط انجام آزمایش اسپرم چگونه است؟
بهترین زمان برای انجام این آزمون، حدود 72 ساعت پس از آخرین انزال است، اما این آزمون میتواند بین دو تا 7 روز پس از انزال انجام شود. اما نمونهگیری بعد از 7 روز، مناسب نیست زیرا بیشتر اسپرمها بدون حرکت هستند. بهتر است نمونه مایع منی در آزمایشگاه گرفته شود و اگر خارج از آزمایشگاه گرفته میشود، باید در عرض یک ساعت به آزمایشگاه منتقل شود. در طی انتقال، دمای نمونه باید حدوداً دمای بدن باشد. همه نمونه مایع منی را داخل ظرف بریزید. نمونهگیری نباید از طریق مقاربت باشد و از کاندوم برای جمعآوری نمونه استفاده نکنید.
چه مشکلاتی می توانند روی اسپرم تاثیر گذاشته وسبب نازایی مردانه شوند؟
عوامل مختلفی میتوانند به کاهش کیفیت اسپرم و عملکرد باروری مردان منجر شوند. این عوامل شامل گرما (مانند استفاده از وان گرم، سونا، لباسهای تنگ و نشستن طولانی)، واریکوسل (یعنی ورم و گرههای خونی در بیضه)، مشکلات مادرزادی مانند عدم نزول بیضه به کیسه بیضه، حساسیت و آلرژی، مصرف برخی داروها از جمله کورتیکواستروئیدها و داروهای بدنسازی، مصرف الکل و مواد مخدر مانند ماریجوانا و کوکائین، سیگار، درمانهای شیمیایی و رادیوتراپی، آلودگی هوا و تماس با مواد سمی، ضربه به بیضه و جراحی، عوامل ژنتیکی، و بیماریهای مزمن مانند دیابت و سرطان میباشند.